Sztuka Współpracy-Miasto Edukacji
Artykuł autorstwa Yaakova Hecht Źródło oryginału : https://www.education-cities.com/
Od 15 lat jestem w fascynującej podróży w kierunku stworzenia nowego modelu edukacyjnego – miasta-edukacji. Jest to sprzeczne z istniejącymi modelami. Miasta edukacyjne, miasta przyjazne dzieciom i miasta uczące się, angażują się w działania edukacyjne niezależnie od istniejącego systemu edukacji.
Wizja miasta edukacji jest obecnie prowadzona głównie przez organizację „Cities of Education” w Izraelu. W tym roku organizacja zyskała międzynarodowe uznanie programu HundrED z Finlandii, który wybrał ją jako jeden ze 100 najbardziej obecnie inspirujących projektów edukacyjnych. dzieje się na świecie.
Współpraca może mieć miejsce między wszystkimi organami i mieszkańcami miasta (WSPÓLNE MIASTA), ale w mieście ich motorem edukacji, rdzeniem ula sieciowego, jest miejski system edukacji.
Aby zrealizować tę koncepcję, całe miasto staje się jedną wielką szkołą!
Społeczność dyrektorów, nauczycieli i uczniów zaczyna współpracować, a przestrzeń sieciowa rozprzestrzenia się po całym mieście.
- W pierwszym etapie laboratorium jest zajęte tworzeniem współpracy pomiędzy wszystkimi jego uczestnikami
- W drugim etapie grupa bada wyzwania miasta, wybiera z nich obszary swojej działalności i wyrusza we wspólną podróż edukacyjną (najczęściej ze sposobów radzenia sobie z podobnymi wyzwaniami na całym świecie)
- W trzecim etapie nawiązywana jest współpraca między wszystkimi organizacjami biorącymi udział w laboratorium – wokół wyzwań miejskich
- W czwartym etapie tworzona jest „miejska waluta edukacyjna”, która przyspiesza wszelką współpracę zachodzącą w mieście i łączy system edukacyjny z inną ideą, która obecnie nabiera rozpędu – „smart city”. Jest to koncepcja, która ma na celu usprawnienie i poprawę funkcjonowania miasta poprzez tworzenie współpracy we wszystkich sektorach za pomocą połączenia innowacyjnych technologii
Ta wspólna praca może odbywać się w klasie, w szkole, w mieście i na całym świecie. Z naszego doświadczenia wynika, że uczestnicy laboratorium rozwijają się i pracują z energią i inspiracją, kiedy mogą marzyć, uczyć się i próbować. Ich entuzjazm, nawet jeśli skierowany na małą wyspę innowacji, jest zaraźliwy i powoduje ruch współtworzenia w całym mieście. W zamian chętnie przyczyniają się do jego rozwoju i są dumni, że do niego należą.